[Margaret için]
Onları sadece adlandırmak düzyazısıdır
Günlükçünün, seni bir isim yapmak
Okuyucular için, gezginler gibi överler
Yataklarını ve sahillerini aynıymışçasına;
Ama adalar sadece
Eğer onların içinde sevdiysek varolabilirler. Arıyorum,
Nasıl iklim usulünü arıyorsa, kum kadar gevrek,
Gün ışığı kadar açık, kıvrık dalga kadar soğuk,
bir bardak ada suyu kadar sıradan bir şiir yazmayı;
Gene de, bir günlükçü gibi, sonrasında
Tuzlu odalarının tadını çıkarıyorum
(Bedenin buruşmuş çarşafların
kırışık denizini karıştırıyor), odaların aynaları
sarılmış, uyuyan imgelerimizi,
köpüklü dalgaların sayfalarıyla silinmiş
aşkın kullanmayı umduğu kelimeler gibi,
yitiriyor.
Yani, kumdaki bir günlükçü gibi,
Sen kimi adaları şereflendirirkenki huzuru
İşaretliyorum, gecenin dalgalar seslerine karşı
Lambaları yakmak için indiğin dar merdiveni,
Sıçrayan bir örtüyü bir elinle koruyuşunu,
Ya da sadece, yemek için pullarını kazıdığın balığı,
Soğanları, turna balığını, ekmeği, levreği;
Ve her öpüşte o sert deniz tadı,
Ve incelemeni ayışığında dalgarın boyun eğmeyen
Sabrını, her ne kadar boşuna görünse de.
[Derek Walcott’ın In a Greenlight (1962) isimli kitabından Islands isimli şiirinin çevirisi]