[Margaret için]

 

Onları sadece adlandırmak düzyazısıdır

Günlükçünün, seni bir isim yapmak

Okuyucular için, gezginler gibi överler

Yataklarını ve sahillerini aynıymışçasına;

Ama adalar sadece

Eğer onların içinde sevdiysek varolabilirler. Arıyorum,

Nasıl iklim usulünü arıyorsa, kum kadar gevrek,

Gün ışığı kadar açık, kıvrık dalga kadar soğuk,

bir bardak ada suyu kadar sıradan bir şiir yazmayı;

Gene de, bir günlükçü gibi, sonrasında

Tuzlu odalarının tadını çıkarıyorum

(Bedenin buruşmuş çarşafların

kırışık denizini karıştırıyor), odaların aynaları

sarılmış, uyuyan imgelerimizi,

köpüklü dalgaların sayfalarıyla silinmiş

aşkın kullanmayı umduğu kelimeler gibi,

yitiriyor.

Yani, kumdaki bir günlükçü gibi,

Sen kimi adaları şereflendirirkenki huzuru

İşaretliyorum, gecenin dalgalar seslerine karşı

Lambaları yakmak için indiğin dar merdiveni,

Sıçrayan bir örtüyü bir elinle koruyuşunu,

Ya da sadece, yemek için pullarını kazıdığın balığı,

Soğanları, turna balığını, ekmeği, levreği;

Ve her öpüşte o sert deniz tadı,

Ve incelemeni ayışığında dalgarın boyun eğmeyen

Sabrını, her ne kadar boşuna görünse de.

[Derek Walcott’ın In a Greenlight (1962) isimli kitabından Islands isimli şiirinin çevirisi]